Nog hier, al bijna daar!

Allereerst: de website van Stichting Darsilami is klaar!!!
Net vanavond de lucht in gegaan.
Ga naar www.darsilami.nl om ‘m te zien. Alle nieuwsbrieven staan erop, met veel foto’s, ook de allerlaatste nieuwsbrief van oktober dit jaar. Eindelijk is het zover, dankzij de geweldige hulp van Jelger Haanstra, de neef van een van de bestuursleden.

Meer nieuws met betrekking tot Stichting Darsilami: Alice Spijker van IJsseltechnologie in Zwolle en haar partner Sander Boertjes hebben Stichting Darsilami uitgekozen als sponsordoel. Ze zullen eind februari 2009 meedoen met de Amsterdam-Dakar-Banjul Challenge. Ik ben echt heel benieuwd en vind het een eer dat ze onze stichting hebben uitgezocht.

Nieuws uit Darsilami.
Het heeft dit jaar veel en hard geregend. Vooral in het begin van de regentijd gingen de stortbuien gepaard met erg harde windvlagen, waardoor er enorm veel schade is aangericht aan diverse huizen en daken in Darsilami en omgeving. De zandwegen zijn nu abominabel en niet om door te komen. Het moet eerst weer een hele tijd droog zijn, voordat alle modder verdwijnt.
Tabo was een paar maanden geleden ziek en oververmoeid, maar nu gaat het goed, zo aan de telefoon te horen. Tot nu toe heb ik niet veel over malaria en ziekte in de familie gehoord. Laten we hopen dat het zo blijft.
Soms kon ik in weken geen contact krijgen, omdat de verbinding vanuit Gambia met veel regen niet of slecht werkt. Heel lastig en vervelend.
De ramadan en Koriteh (Suikerfeest) zijn weer achter de rug en iedereen kan weer overgaan tot de orde van de dag. Omstreeks 10 december komt het volgende grote feest, Tobaski of schapenslachtfeest.
Pabi, de zoon van Tabo die in onze lodge Timberland werkt, heeft op 8 augustus een zoon gekregen: Nuha, genoemd naar Tabo’s grootvader die het dorp Darsilami heeft gesticht. Pabi’s vriendin Mai woont met de kleine Nuha in Busura (3 km van Darsilami). Beide families zijn bezig een huwelijk te arrangeren. Mai heb ik verschillende keren in Timberland gezien, een hele leuke vrouw van nu 24 jaar. Pabi is 31.
Op diezelfde 8 augustus is een van de twee hondjes dood gegaan. Zimba is er niet meer. Hij was ziek. Ook injecties in de voorafgaande week hebben niet mogen baten. Balou is nu als enige overgebleven. Honden krijgen is in Afrika geen probleem, maar ze te laten overleven wel. Als ik terug ben ga ik toch eens wat meer advies vragen over mogelijk meer inentingen. Gambia is niet te vergelijken met Nederland wat betreft de behandeling van en de aandacht voor dieren.
Er zijn al een aantal reserveringen voor het komende seizoen,maar hopelijk volgen er nog vele!

21 november ga ik weer voor 5 maanden naar Darsilami. Mijn Gambiaanse collega in het Sarphatihuis is jaloers dat ik zo lang naar zijn geboorteland ga. Ik kijk er naar uit iedereen daar na 7 maanden terug te zien en zie er tegelijkertijd tegen op iedereen hier voor 5 maanden te missen.
Zoals altijd in deze tijd heb ik erg veel te doen en af te ronden, een terugkerend verhaal van lijstjes maken en afstrepen.
In deze maand ga ik twee keer een week naar mijn moeder in Dwingeloo om haar wat bij te staan met alle dagelijkse en ook speciale dingen die haar langzamerhand meer moeite kosten.
Begin november is mijn laatste werkdag in het verpleeghuis.

Mijn volgende bericht komt heel waarschijnlijk vanuit Gambia.